چند روز پیش بود که صادق زیباکلام طی نامه ای سرگشاده به آیت‌الله مکارم شیرازی ، خواستار ارایه ادله شرعی «حرمت فیس‌بوک» از سوی این مرجع تقلید شد .
در نامه زیبا کلام آمده بود: «اخیراً تذکری از آن مقام ارجمند در مطبوعات منعکس شده‌است مبنی بر مخالفت با مجاز کردن «فیس‌بوک» که از سوی وزیر ارشاد، آقای علی جنتی، ابراز شده بود. در صورت امکان می‌خواستم از جنابعالی استفتاء نمایم که حرمت یا جایز ندانستن فیس‌بوک براساس کدام ادله، استنباط شرعی، فقهی و یا حقوقی است؟ اگر اشکال به واسطه بیم سوءاستفاده‌هایی همچون درج صور قبیحه یا مطالبی خلاف عفت عمومی است که، بالتبع، عکاسی و سینما را هم باید جایز ندانست... از آنجا که جدای از میلیون‌ها شهروند عادی، کسر رو به ازدیادی از مسئولین محترم نظام هم وارد این شبکه اجتماعی شده‌اند، استدعا دارم محض تنویر اذهان عمومی ادله شرعی حرمت فیس‌بوک را روشن بفرمایید.»
پس از طرح این موضوع از سوی استاد دانشگاه تهران بود که جمعى از مردم متدین و انقلابی در نامه‌هاى متعدد خود به دفتر آیت الله مکارم شیرازی از ایشان خواسته بودند که پاسخ این مساله را روشن کنند که معظم له نیز در پاسخ به نکات مهمی اشاره کردند.
مشروح پاسخ ایشان بدین شرح است:
«عزیزان من! دلیل آن روشن است و همان نشر گسترده فساد و انواع گناهان از این طریق مى‌باشد. زیرا فیس بوک مانند شهر بى در و دروازه‌اى است که همه کس از دانشمندان و افراد نخبه گرفته تا دزدان و شیادان و کلاهبرداران و کسانى که به انواع فساد آلوده‌اند. هر کدام در این شهر مغازه‌اى دارند و در این مغازه‌ها گاه وسائل ضرورى زندگى و در بسیارى از موارد ابزار گناه و مفاسد و انحراف‌هاى اخلاقى فراگیر و ایجاد اختلاف در میان ملت‌ها با برچسب‌هاى زیبا و پوشش‌هاى فریبنده در اختیار همگان قرار مى‌گیرد. حال اگر ورود در این شهر براى همه ممکن شود از جوانان کم سن و سال گرفته تا بزرگ‌سالان ناآگاه و غیر آنها آیا هیچ فرد آگاهى مى‌تواند ورود به چنین شهرى را براى همه آزاد بگذارد؟ حتى جاسوسان و مفسدان فى الارض مى‌توانند در این شهر بى در و پیکر مبادله اطلاعات کنند و با رموز و اشاراتى بذر توطئه بپاشند. ما مى‌گوییم باید بر مطبوعات و رسانه‌ها به طور عام نظارتى باشد تا افراد فاسد و مفسد نتوانند از این طریق جامعه را آلوده کنند. با این حال چگونه فیس‌بوک باید از هر قید و شرطى آزاد باشد، آیا آزادى بى قید و شرط در دنیا داریم؟ پاره‌اى از محدودیت‌هاى غربى به هیچ وجه مشکلى را حل نمى‌کند و تکثیر اشکال حلّ اشکال نیست. آرى اگر ورود در این شهر مخصوص افراد دانشمند و فرهیخته که خوب و بد را کاملا مى‌شناسند و سره از ناسره را تشخیص مى‌دهند آن هم براى تحقیقات اجتماعى آزاد بود مانعى نداشت درست مانند کتب ضلال که فقها مطالعه آن را براى عموم تحریم مى‌کنند ولى براى محققان مذهبى آزاد شمرده مى‌شود. والسلام علیکم و رحمة الله وبرکاته 19/9/ 1392» (جواب به نقل از پایگاه اختصاصی حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی دامت برکاته)
